Dorota Radlińska
Złożyła podpis na liście: Maciej Mitera (2018) .
urodziła się 1 października 1965 r. w Biłgoraju.
W latach 1984-1988 była zatrudniona jako pracownik muzealny w Muzeum Rzemiosł Ludowych w Biłgoraju - Oddział Muzeum Okręgowego w Zamościu. W 1993 r. ukończyła wyższe studia na kierunku administracja na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie z oceną dobrą. W 1997 r. ukończyła wyższe uzupełniające studia prawnicze na Uniwersytecie Śląskim
w Katowicach z oceną dobrą plus, uzyskując tytuł magistra.
Od marca do czerwca 1998 r. pracowała jako specjalista ds. marketingu w „Comaxpol” S.C. Kornak Lech, Adam, Lucjan w Biłgoraju.
2001 r. złożyła egzamin sędziowski z łącznym wynikiem dobrym.
W latach 2000-2001 pracowała jako nauczycielka w Zespole Szkół Budowlanych w Biłgoraju.
10 grudnia 2001 r. została mianowana asesorem sądowym w Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie. Powierzone obowiązki orzecznicze wykonywała początkowo w IV Wydziale Grodzkim, a następnie w II Wydziale Karnym.
25 stycznia 2005 r. została powołana do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie.
Orzekała początkowo nadal w II Wydziale Karnym, następnie w VII Wydziale Karnym a od sierpnia 2006 r. ponownie w II Wydziale Karnym, przy czym w latach 2009-2014 pełniła funkcję Kierownika Sekcji Wykonawczej. W latach 2006-2015 była zatrudniona dodatkowo na podstawie umowy o dzieło w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich.
W 2007 r. orzekała w ramach jednorazowych delegacji w IX Wydziale Karnym Odwoławczym Sądu Okręgowego w Warszawie.
Decyzją Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 października 2010 r. została
delegowana do pełnienia obowiązków sędziego w Sądzie Okręgowym w Warszawie od 1 listopada 2010 r. do 30 kwietnia 2011 r., w wymiarze pięciu sesji w miesiącu. Kolejnymi decyzjami delegację przedłużano a decyzją z dnia 30 października 2012 r. przedłużono od 1 listopada 2012 r. na czas nieokreślony. Orzekała w XVIII Wydziale Karnym.
Od 8 czerwca do 8 lipca 2012 r. została delegowana do pełnienia obowiązków sędziego w Sądzie Rejonowym dla m.st. Warszawy w Warszawie, zaś od 1 sierpnia 2013 r. do 31 stycznia 2015 r. w Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Woli w Warszawie, w wymiarze dwóch sesji w miesiącu.
9 lipca 2014 r. została powołana do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie. Orzekała w XII Wydziale Karnym.
Decyzją Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 kwietnia 2018 r. została delegowana do pełnienia obowiązków sędziego w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie od 1 maja do 31 października 2018 r.
Kolejnymi decyzjami delegację przedłużano do 31 października 2019 r. Orzeka w II Wydziale Karnym. Decyzją Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 czerwca 2018 r. powierzono jej z dniem 1 lipca 2018 r. obowiązki sędziego sądu dyscyplinarnego przy Sądzie Apelacyjnym w Warszawie, na okres sześciu lat.
Prowadziła również szkolenie aplikantów radcowskich i radców prawnych w Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Warszawie w zakresie prawa karnego.
W lutym 2016 r. była powołana w skład komisji egzaminacyjnej do przeprowadzenia egzaminu radcowskiego z siedzibą w Warszawie a
w sierpniu 2016 r. - egzaminu adwokackiego, również z siedzibą
w Warszawie.
jest autorką publikacji „Radca prawny w postępowaniu
przyspieszonym w charakterze obrońcy - krok po kroku”, wydanej przez Fundację Radców Prawnych Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie.
z uzasadnienia uchwały neokrs nr 981/2019
SĄD Sąd Apelacyjny w Warszawie sędzia
OGŁOSZENIE KONKURSU Monitor Polski 2018 poz. 323
UCHWAŁA NEOKRS Nr 981/2019 z dnia 2019-11-08
POSTANOWIENIE PREZYDENTA RP Nr 1130.59.2020 z dnia 2020-12-15
OGŁOSZENIE NOMINACJI Monitor Polski 2021 poz. 48
WRĘCZENIE NOMINACJI Dnia 2020-12-18
po przeprowadzeniu tzw. “testu Ástráðsson” Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu Apelacyjnego w składzie z sędzią Dorotą Radlińską
z uzasadnienia:
"...W tym miejscu należy przejść do szczegółowej analizy okoliczności związanych z powołaniem na urząd sędziego Sądu Apelacyjnego przez sędzię D. R. . W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że sędzia D. R. została powołana na stanowisko sędziego Sądu Apelacyjnego w […] postanowieniem Prezydenta RP z dnia […] 2020 r. (M.P. z […] r. poz. […]) Uchwała Krajowej Rady Sądownictwa w przedmiocie przedstawienia wniosku o powołanie do pełnienia urzędu przez sędzię D. R. została podjęta w dniu […] 2019 r. (nr […]/2019). Oznacza to, że procedura powołania na sędziego toczyła się przed Krajową Radą Sądownictwa ukształtowaną przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 3). Okoliczność ta powoduje uchylenie domniemania spełnienia przez tą sędzię standardu niezawisłości i bezstronności.
Jak wynika z analizy akt osobowych tej sędzi, po odbyciu w latach 1998-2001 etatowej aplikacji sądowej w okręgu Sądu Okręgowego w Z., w 2001 r. złożyła egzamin sędziowski z łącznym wynikiem dobrym, a w grudniu tego samego roku została mianowana asesorem sądowym w Sądzie Rejonowym W. Postanowieniem Prezydenta RP z dnia […] 2005 r. została powołana do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Rejonowego w W. w wydziałach karnych. W latach 2006-2015 była zatrudniona dodatkowo na podstawie umowy o dzieło w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich. Prowadziła również szkolenia dla aplikantów radcowskich. W 2007 r. orzekała w ramach jednorazowych delegacji w […] Wydziale Karnym Odwoławczym Sądu Okręgowego w W. Od 2010 r. wielokrotnie była delegowana do pełnienia obowiązków sędziego w Sądzie Okręgowym w W., w Sądzie Rejonowym w W. oraz w Sądzie Rejonowym w W. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia […] 2014 r. została powołana do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Okręgowego w W. Należy zatem uznać, że w omawianym okresie rozwój jej kariery sędziowskiej był standardowy. Jego znaczące przyspieszenie można natomiast zaobserwować od 2018 r. W dniu […] 2018 r. do sekretariatu Marszałka Sejmu wpłynęło zgłoszenie sędziego M. M. na członka Krajowej Rady Sądownictwa wraz z wykazem sędziów popierających to zgłoszenie. Z dokumentu tego wynika, że jednym z sędziów, którzy podpisali listę poparcia dla sędziego M. M., była sędzia D. R. (poz. […]). Już w tym miejscu należy wyraźnie przypomnieć, że poparcie dla kandydatury miało miejsce wówczas, gdy powszechnie znane były zarzuty niekonstytucyjności regulacji zmieniającej skład Krajowej Rady Sądownictwa, w szczególności w zakresie skrócenia kadencji dotychczas działającej oraz składu nowej Rady (zob. chociażby opinie prawne formułowane na etapie prac nad projektem ustawy o zmianie ustawy o KRS, druk sejmowy 2002 Sejmu VIII kadencji: stanowisko Ośrodka Badań, Studiów i Legislacji Krajowej Rady Radców Prawnych z 12 listopada 2017 r., s. 5-8; opinia Krajowej Rady Sądownictwa z 6 grudnia 2017 r., s. 3-4; opinie Biura Analiz Sejmowych: autorstwa prof. dr hab. S. P. z dnia 10 października 2017 r.; autorstwa prof. dr hab. M.C. z dnia 10 października 2017 r.; prof. dr hab. M. M. z dnia 22 listopada 2017 r.; wszystkie opinie dostępne on-line na stronie internetowej Sejmu RP). Podpisywanie list poparcia kandydatom do Krajowej Rady Sądownictwa po zmianach legislacyjnych z 2017 r. odbyło się w warunkach powszechnego bojkotu środowiska sędziowskiego. Wiedzą powszechną było (co potwierdziły następnie opublikowane zgłoszenia do KRS), że podpisanie list zamknęło się w bardzo wąskiej grupie sędziów, z których zdecydowana większość w kolejnych latach w szybkim tempie awansowała i obejmowała stanowiska kierownicze. Nie powinno ujść również uwadze, że już wówczas, tj. na przełomie 2017 i 2018 r., zupełnie inaczej należało podchodzić do kwestii „wątpliwości” co do konstytucyjności nowelizacji ustawy o KRS, niż w standardowych warunkach demokratycznego państwa prawa. W sytuacji, w której wszystkie organy państwa działają w sposób prawidłowy i zgodny z prawem, o zgodności ustawy z Konstytucją lub umowami międzynarodowymi orzeka Trybunał Konstytucyjny. Wskazać należy, że podpisanie listy poparcia do KRS ukształtowanej ustawą z 2017 r. przez sędzię D. R. było już nie tylko po nieprawidłowym obsadzeniu przez Sejm VIII kadencji trzech miejsc sędziowskich zwolnionych po upływie kadencji zakończonej w dniu 6 listopada 2015 r., ale również po wyborze Julii Przyłębskiej na stanowisko Prezesa Trybunału Konstytucyjnego, co do którego było szereg wątpliwości prawnych (zob. W. Sadurski, Polski kryzys konstytucyjny, Warszawa 2020; M. Florczak-Wątor, Dopuszczalność sądowej kontroli prawidłowości wyboru sędziego TK oraz Prezesa i Wiceprezesa TK. Glosa do wyroku TK z 11 września 2017 r., K 10/17, Lex/el. 2017). Nie było już zatem możliwe wykorzystanie standardowych środków służących ocenie zgodności z prawem przedmiotowych przepisów. Istotne jest, że właśnie w tym momencie, gdy względem nowo obsadzanej KRS podnoszono zarzuty niekonstytucyjności, a jednocześnie nie było już prawidłowo działającego organu mogącego tę niekonstytucyjność stwierdzić, sędzia D. R. zdecydowała się na poparcie sędziego M. M. jako członka Krajowej Rady Sądownictwa. Nie powinna umknąć uwadze zbieżność dat poparcia przez sędzię D. R. sędziego M. M. do Krajowej Rady Sądownictwa oraz decyzji […] w Ministerstwie Sprawiedliwości Ł. P. (a później A. D.), na podstawie której sędzia D. R. została delegowana do pełnienia obowiązków sędziego w Sądzie Apelacyjnym w […]. Poparcie sędziego M. M. przez sędzię D. R. musiało nastąpić w okresie pomiędzy dniem […] 2018 r., kiedy nastąpiła publikacja obwieszczenia Marszałka Sejmu RP z dnia […] 2018 r. o rozpoczęciu procedur zgłaszania kandydatów na członków Krajowej Rady Sądownictwa wybieranych spośród sędziów (M.P. z 2018 r. poz. […]) a dniem […] 2018 r., kiedy do sekretariatu Marszałka Sejmu wpłynęło zgłoszenie sędziego M. M. na członka Krajowej Rady Sądownictwa wraz z wykazem sędziów popierających to zgłoszenie. Tymczasem już po podpisaniu listy poparcia dla sędziego M. M. przez sędzię D. R. , zgłosiła ona swoją kandydaturę do Sądu Apelacyjnego w […] w związku z obwieszczeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 marca 2018 r. (M.P. z […].2018, poz. […]). Natomiast pismem z dnia […] 2018 r., prezes Sądu Apelacyjnego w […] B. W. poinformowała Prezesa Sądu Okręgowego w W. o możliwości delegowania dwóch sędziów do […] Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego w […] W odpowiedzi sędzia R. w dniu […] 2018 r. zgłosiła swoją kandydaturę. […] w Ministerstwie Sprawiedliwości Ł. P. pismem z dnia […] 2018 r. delegował sędzię D. R. na okres od […] 2018 r. do […] 2018 r. Kolejnymi decyzjami delegację sędzi R. przedłużano. Jej delegacje czasowe do Sądu Apelacyjnego w […] rozpoczęły się zatem z dniem […] 2018 r. i trwały do dnia […] 2020 r., a następnie delegacja została udzielona od dnia […] 2020 r. na czas nieokreślony. Należy odnotować, że Ł. P. podejmował decyzje o delegacji na okres od […] a 2018 r. do […] 2019 r. oraz od […] 2019 r. do […] 2019 r., pomimo negatywnych opinii Kolegium Sądu Okręgowego w W. (z dnia […] 2018 r. oraz […] 2019 r.) wynikających z bardzo trudnej sytuacji kadrowej w Sądzie Okręgowym w W., z czego sędzia w pełni zdawała sobie sprawę. Ostatecznie, jak wynika z pisma Prezes Sądu Okręgowego w W., w związku z długotrwałym delegowaniem sędzi D. R. praca w pionie karnym tego sądu musiała zostać zorganizowana bez jej udziału. Postanowieniem Prezydenta RP z dnia […] 2020 r. D. R. została powołana na stanowisko sędziego Sądu Apelacyjnego w […]. Konieczne jest wskazanie, że KRS podjęło w dniu […] 2019 r. uchwałę nr […] /2019 w przedmiocie przedstawienia wniosku o powołanie sędzi do pełnienia urzędu sędziego w Sądzie Apelacyjnym w […], mimo braku opinii Zgromadzenie Przedstawicieli Sędziów Sądu Apelacyjnego w […], które odroczyło opiniowanie kandydatów na wolne stanowiska sędziowskie do czasu rozstrzygnięcia przez TSUE pytań prejudycjalnych skierowanych przez Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny i sądy powszechne w przedmiocie wątpliwości związanych z procesem wyłaniania sędziowskich członków nowej KRS podtrzymując swoje stanowisko wyrażone wcześniej w uchwałach z 12 grudnia 2018 r., 14 maja i 26 czerwca 2019 r. Według KRS brak opinii takiej nie stanowiło przeszkody do prowadzenia konkursu. Podsumowując ten fragment kariery sędzi D. R.: bez wątpienia nastąpiła koincydencja czasowa pomiędzy podpisaniem listy poparcia dla sędziego M. M. jako kandydata do wadliwie ukształtowanej KRS a delegacją sędzi R. do Sądu Apelacyjnego w […] na podstawie decyzji przedstawiciela władzy wykonawczej. Poza faktem poparcia dla niekonstytucyjnej procedury powołania członków KRS, sędzia D. R. zgadzając się na delegację do Sądu Apelacyjnego w […] – pomimo negatywnej opinii Kolegium tego Sądu – doprowadziła do zakłócenia pracy Sądu Okręgowego w W. Jednocześnie należy odnotować, że decyzją Ministra Sprawiedliwości z dnia […] 2018 r. powierzono jej z dniem […] 2018 r. obowiązki sędziego sądu dyscyplinarnego przy Sądzie Apelacyjnym w […], na okres sześciu lat. Wcześniej, tj. w dniu […] 2018 r. pozytywną opinię w przedmiocie powierzenia obowiązków sędziego sądu dyscyplinarnego przy sądzie apelacyjnym wyraziła Krajowa Rada Sądownictwa (w wadliwym składzie po zmianach ustawy z 2017 r.). Sędzia Radlińska była również w latach 2016-2023 szesnastokrotnie powoływana do komisji egzaminacyjnych związanych z aplikacją radcowską i adwokacką jako przedstawiciel Ministra Sprawiedliwości, w tym jako przewodnicząca komisji. Ponadto, w dniu 12 grudnia 2023 r. została powołana zarządzeniem Ministra Sprawiedliwości Marcina Warchoła do komisji egzaminacyjnej do przeprowadzenia egzaminu sędziowskiego w 2024 r. jako „specjalista z zagadnień konstytucyjnych oraz zagadnień ustrojowych dotyczących sądownictwa i innych organów ochrony prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej, prawa Unii Europejskiej oraz problematyki międzynarodowej ochrony praw człowieka” (wskutek zmian dokonanych zarządzeniem Ministra Sprawiedliwości Adama Bodnara z dnia […] 2024 r. sędzia D. R. przestała być członkiem tej komisji egzaminacyjnej). Co więcej, już jako sędzia Sądu Apelacyjnego D. R. wielokrotnie w latach 2021-2023 uzyskiwała od Prezesa Sądu Apelacyjnego w […] zgodę na prowadzenie wykładów dla aplikantów Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury. Sędzia D. R. w okresie od 2018 r. otrzymywała zatem liczne funkcje oraz stanowiska (sąd dyscyplinarny, szkolenia w KSSiP, komisje). Oznacza to, że w przypadku sędzi D. R. nie tylko została wadliwie powołana na stanowisko sędziego Sądu Apelacyjnego, ale jej kariera po 2017 r. miała bezpośredni związek z podpisaniem listy poparcia do KRS dla sędziego M. M. Podsumowując całość dotychczasowych rozważań, żaden z członków składu Sądu Apelacyjnego w […] orzekającego w tej sprawie, niezależnie od siebie, nie mógł utworzyć w niniejszej sprawie składu bezstronnego i niezależnego w rozumieniu konstytucyjnym i konwencyjnym.,,,"
por. także:
Postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie XV Wydział Wykonywania Orzeczeń wstrzymał wykonanie wobec skazanego wyroku wobec faktu, że wszystkie osoby tworzące skład orzekający w II instancji nie zostały prawidłowo powołane na urząd sędziego Sądu Apelacyjnego w Warszawie.